Παρασκευή 6 Οκτωβρίου 2017

ξυλο

Το ξύλο (ή ξύλωμα όπως είναι γνωστό στη βοτανική ορολογία, αγγλικάwood) είναι ο συμπαγής, (συνήθως) σκληρός, πορώδης και ινώδης δομικός ιστός που (αρχικά) βρίσκεται στο βλαστό και στις ρίζες των δέντρων, καθώς και σε (κάποια) άλλα ξυλώδη φυτά. Χρησιμοποιείται για χιλιάδες χρόνια τόσο ως καύσιμο όσο και ως κατασκευαστικό υλικό. Αποτελείται από οργανική και ανόργανη ύλη[1], (και πιο συγκεκριμένα) από φυσικής προέλευσης σύνθετες ίνες κυτταρίνης που είναι (σχετικά) ανθεκτικές στην καταπόνιση, ενσωματωμένες σε μια βάση λιγνίνης, που αντιστέκεται στη συμπίεση. Μερικές φορές το ξύλο ορίζεται πιο στενά ως το υλικό των κορμών των δέντρων[2], και μερικές άλλες με ευρύτερο ορισμό που συμπεριλαμβάνει στο υλικό αυτό και κάθε παρόμοιο ιστό που μπορεί να βρίσκεται επίσης στις ρίζες των δέντρων ή και σε (ξυλώδεις) θάμνους. Στα ζωντανά δέντρα χρησιμοποιείται στο να παρέχει δομική στήριξη σε αυτά, επιτρέποντας έτσι στα ξυλώδη φυτά να αναπτύσσονται σε μέγεθος και να στέκονται όρθια μόνα τους. Επίσης, όμως, επιτρέπει τη διέλευση νερού και θρεπτικών συστατικών ανάμεσα στα φύλλα, στους υπόλοιπα αναπτυσσόμενους ιστούς του ξυλώδους φυτού και στις ρίζες αυτού. Ο όρος «ξύλο» μπορεί επίσης να αναφέται και σε άλλα φυτικά υλικά με συγκρίσιμες ιδιότητες, καθώς και σε διάφορα κατεργασμένα με μηχανικό τρόπο υλικά από ξύλο, πριονίδια ή φύλλα ξύλου.
Το 2005, εκτιμήθηκε ότι η Γη περιέχει περίπου 434 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα αναπτυσσόμενων δασικών αποθεμάτων, από τα οποία το 47% ήταν εμπορεύσιμο.[3] Ως (σχετικά) άφθονη ανθρακούχα ανανεώσιμη πηγή, τα ξυλώδη υλικά έχουν έντονο ενδιαφέρον (και) ως πηγή ανανεώσιμης ενέργειας. Το 1991 ξυλεύθηκαν περίπου 3,5 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ξύλου. Οι κυριότερες χρήσεις ξυλείας είναι η επιπλοποιία και η οικοδόμηση κτιρίων.[4]
Το 2011, μια ανακάλυψη στην καναδική επαρχία του Νιου Μπράνσγουικ ανακαλύφθηκαν τα παλαιότερα γνωστά φυτά που είχαν αναπτυσσόμενο ξύλο, πριν από περίπου 400 - 395 εκατομμύρια χρόνια.[5] Το ξύλο μπορεί να χρονολογηθεί με τη χρονολόγηση με άνθρακα 14 και σε μερικά είδη με δεντροχρονολόγηση, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα να υπολογιστεί περίπου από πότε χρονολογείται κάποιο ξύλινο αντικείμενο.
Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν το ξύλο για χιλιετίες για πολλούς σκοπούς, αλλά κυρίως ως καύσιμο και ως κατασκευαστικό υλικό για παραγωγή κατοικιώνεργαλείωνόπλων, επίπλων, πακετοποίηση, καλλιτεχνημάτων και χαρτιού. Εκτός των άλλων, οι μεταβολές χρόνο με το χρόνο του πλάτους των δακτυλίων των δέντρων και η σχετική αναλογία αφθονίας τωνισοτόπων δίνουν στοιχεία για την αποκάλυψη των μεταβολών στο κλίμα.[6]
Το ξύλο παράγεται από τα δέντρα, με την αύξηση της διαμέτρου με το σχηματισμό, μεταξύ των προϋπαρχόντων στρωμάτων και του εσωτερικού φλοιού, νέων στρωμάτων ξύλου, που επικαλύπτουν ολόκληρο τον κορμό, τα ζωντανά κλαδιά και τις ρίζες, Η διεργασία είναι γνωστή ως δευτερογενής ανάπτυξη (secondary growth) και είναι το αποτέλεσμα της κυτταρικής διαίρεσης στον αγγειακό κάμβιο, που είναι ένα πλευρικό μερίστωμα, και της επακόλουθης επέκτασης των νέων κυττάρων. Αυτά τα κύτταρα μετά σχηματίζουν (σχετικά) μεγάλου πάχους δευτερογενή κυτταρικά τοιχώματα, που αποτελούνται κυρίως από κυτταρίνη, ημικυτταρίνη και λιγνίνη. Όταν οι διαφορές μεταξύ των τεσσάρων εποχών του χρόνου είναι διακριτές, ο ρυθμός της δευτερογενούς ανάπτυξης είναι επίσης δικριτές, τόσο σε ετήσια, όσο και σε εποχιακή βάση, οδηγώντας σε (χαρακτηριστικούς) δακτυλίους ανάπτυξης, που συνήθως είναι πολύ ξεκάθαρα διακριτοί και αποτελούν τελικά αρχείο ορατό επίσης και σε άλλες επιφάνειες. Αν η διακριτότητα ανάμεσα στις εποχές είναι ετήσια, τότε οι δακτύλιοι ανάπτυξης αναφέρονται ως ετήσιοι δακτύλιοι. Όταν υπάρχει μικρή εποχιακή διαφορά οι δακτύλιοι ανάπτυξης είναι πιθανό να είναι μη διακριτοί ή ακόμη ανύπαρκτοι.
Αν υπάρχουν διαφορές μέσα στο δακτύλιο ανάπτυξης, τότε τα τμήματα του δακτυλίου που βρίσκεται εγγύτερα στο κέντρο του δέντρου σχηματίζονται νωρίς στην εποχή ανάπτυξης, όταν η ανάπτυξη είναι γρήγορη, και αποτελούνται στυνήθως από πλατύτερα στοιχεία. Συνήθως έχουν ανοικτότερο χρώμα από τα τμήματα του δακτυλίου ανάπτυξης που βρίσκονται προς το εξωτερικό του δακτυλίου. Αυτά τα διαφορετικά εποχιακά τμήματα είναι γνωστά ως πρώιμο ξύλο (earlywood) ή ξύλο άνοιξης (springwood), το παλαιότερο και πιο εσωτερικό, και μεταγενέστερο ξύλο (latewood) ή ξύλο καλοκαιριού (summerwood).[7] Ωστόσο, υπάρχουν μεγάλες διαφορές σε όλα αυτά, που εξαρτώνται από το είδος του ξύλου (δηλαδή του δέντρου).
*το αρθρο ειναι παρμενο απο την βικιπαιδεια

Κυριακή 1 Οκτωβρίου 2017

7 Χρώματα και τάσεις που πρωταγωνιστούν στη σκανδιναβική διακόσμηση!


Ο μέσος φίλος της διακόσμησης έχει στο μυαλό του ότι η Σκανδιναβική διακόσμηση, είναι μια all white γιορτή. Ε λοιπόν δεν είναι έτσι και θα στο αποδείξουμε με 7 διαφορετικές αποχρώσεις και τάσεις!
Φυσικά υπάρχει μεγάλη χρήση αποχρώσεων του άσπρου και μεγάλες ποσότητες ξύλου σε φυσικό χρώμα. Το μυστικό δε, είναι η χρήση του χρώματος με μέτρο. Ακόμα, στην Σκανδιναβική διακόσμηση υπάρχει μεγάλη χρήση δέρματος, χρώματα της άμμου, του κεχριμπαριού, ανοιχτό πράσινο και χρώματα της σκουριάς.
Σκοπός είναι να αλλάζουν ελαφρά την χρωματική παλέτα χωρίς τις συνήθεις μεγάλες αντιθέσεις.
Οι Σκανδιναβοί εκφράζουν το πρωτοποριακό Design. Όπως με το τραπέζι και τις καρέκλες τουλίπα του Eero Saarinen που έχει κατακτήσει τον κόσμο τα τελευταία 60 χρόνια. Πρόκειται για κομμάτια ακριβά, υψηλού design, μα διαχρονικά που θα συνεχίσουν να εμπνέουν τις επόμενες γενιές διακοσμητών και φίλων της διακόσμησης. Το ζήτημα δεν είναι ότι αυτά τα έπιπλα επέστρεψαν τα τελευταία χρόνια στο προσκήνιο. Το ζήτημα είναι ότι σε όποια δεκαετία και αν τα έβλεπες, πάλι θα σου άρεσαν…
Η έμπνευση προέρχεται από τα φυσικά χρώματα: τα δάση, τα φιορδ, το χώμα και φυσικά τον πάγο. Λόγω της μικρότερης ηλιοφάνειας, έχουν ως χαρακτηριστικό τα μεγάλα παράθυρα, τα οποία πρώτοι αυτοί χρησιμοποίησαν σε ευρεία κλίμακα (μαζί με τους Αμερικάνους) και έπειτα ο υπόλοιπος κόσμος. Η ηλιοφάνεια είναι και ο λόγος των ανοιχτόχρωμων χρωμάτων βάσης, ώστε να είναι και τα σπίτια τους πιο λαμπερά και ύστερα προστίθενται στην παλέτα τους τα φυσικά χρώματα. Ας δούμε όμως στην πράξη τα 7 χρώματα και τάσεις που πρωταγωνιστούν στη σκανδιναβική διακόσμηση!

Η φύση είναι η έμπνευση

Η διακόσμηση με χρώμα δεν χρειάζεται να είναι κάτι που να σε τρομάζει. Οι Σκανδιναβοί επιλέγουν χρώματα από την φύση σε απαλούς τόνους, χωρίς να παίρνουν ιδιαίτερα διακοσμητικά ρίσκα. Η φύση άλλωστε είναι η μεγαλύτερη δασκάλα και σπάνια κάνει λάθη.
Στην φωτογραφία μας το ανοιχτό πράσινο που αντλεί έμπνευση από τα βρύα, ταιριάζει πανεύκολα με άλλες αποχρώσεις της φύσης, όπως το μπεζ της πέτρας ή το ανθρακί του κάρβουνου. Αν θέλεις να προσθέσεις κάποια απόχρωση του ροζ όπως το dusty pink, του χαλκού ή του ροζ χρυσού, κάντο σε μικρή κλίμακα ή με διαφάνειες και θα ταιριάξει απίστευτα.

Ξύλο και Δέρμα

Οι Σκανδιναβοί δεν πρωτοπορούν. Εμείς γνωρίσαμε αυτό το στυλ διακόσμησης αργά. Από την εποχή των Βίκινγκς η διακόσμηση στηρίζεται στο ξύλο και στο δέρμα και αυτό δεν είναι κάτι που έχει αλλάξει. Απλά θα προτιμήσουν το ελαφρώς φθαρμένο στην όψη ξύλο, για το πάτωμα, το πιο ανοιχτόχρωμο ξύλο για τα έπιπλα και κρεμ ή ανοιχτό καφέ δέρμα για τα έπιπλα. Όλες αυτές οι επιλογές χαρίζουν μια ζεστασιά στην κατά τα άλλα αρκετά ανοιχτόχρωμη παλέτα τους.
Να κρατήσουμε ότι τα σκανδιναβικά έπιπλα που είναι Made in Scandinavia, θα κρατήσουν πολύ περισσότερο και θα αποκτήσουν όμορφη φυσική φθορά, σε σχέση με άλλα που κατασκευάζονται αλλού. Όλα είναι θέμα προδιαγραφών, τιμής και πρώτων υλών.

Δώσε μου φυτά, να σου δώσω χρώμα

Στην Δανία που βρίσκεται λίγο νοτιότερα από τις υπόλοιπες Σκανδιναβικές χώρες,προτιμούν να προσθέτουν χρώμα μέσω των φυτών. Η εμμονή τους αυτή, φαίνεται από τις κατάφυτες πόλεις τους, στις οποίες τα λουλούδια κυριαρχούν. Αυτός είναι ένας έξυπνος τρόπος να ομορφύνουν την ζωή τους, λόγω της έλλειψης φωτεινότητας και ηλιοφάνειας.
Την ίδια στιγμή, πέρα από το χρώμα, τα φυτά δίνουν ζωή και υφή σε έναν χώρο και αν μας διαβάζεις γνωρίζεις την θέση μας σχετικά με το αντικείμενο. Προτιμώνται φυτά με χρώματα όπως το κόκκινο της φωτογραφίας, μοβ και ροζ ώστε να έχουν μεγάλη επιρροή σε περιορισμένη κλίμακα.

Κεχριμπάρι, χώμα και άμμος

Αυτές οι αποχρώσεις του κίτρινου, του καφέ και του κροκί είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς στην Σκανδιναβία σε αντικείμενα με μικρό μέγεθος. Επειδή είναι αυτό που λέμε «σκοτωμένο» δεν είναι πολύ έντονο και διατηρεί την αίσθηση ηρεμίας στον χώρο που τόσο επιδιώκουν οι Σκανδιναβοί.
Την ίδια στιγμή αυτές οι αποχρώσεις «ζεσταίνουν» το χώρο και αφήνουν περιθώρια για νότες του μπλε, του άσπρου και του μαύρου ματ να κυριαρχήσουν. 


Στις ανοιχτές αποχρώσεις της άμμου, εντάσσονται πλήρως στην ουδέτερη παλέτα.

Α, σου αρέσει;

Όπως οι Γάλλοι, έτσι και οι Σκανδιναβοί σε μεγαλύτερο βαθμό αποζητούν την στυλιζαρισμένη ατέλεια! Δηλαδή κάτι που να δείχνει φαινομενικά παράταιρο ή εκτός θέσης, που με μια δεύτερη ματιά είναι ακριβώς εκεί που πρέπει. Αυτός είναι και ο λόγος του τόσο επιτυχημένου mix and match που παρατηρούμε συχνά στην Σκανδιναβική διακόσμηση, με διαφορετικά σχέδια και χρώματα σε ουδέτερη -πάντα- παλέτα.
Πρόκειται για ένα εκλεκτικό «δάνειο» που το έκαναν before it was cool! Άλλωστε οι Βίκινγκς στις επιδρομές τους, μπορεί να λεηλατούσαν κάτι από εδώ, κάτι από εκεί. Πως να φτιάξεις σετ;

Διακόσμηση σε στρώσεις


Δεν κάνουμε λόγο για διακόσμηση σε επίπεδα, αλλά για μια πολυφωνική διακόσμηση με μονοχρωματικό πρόσημο! Οι Σκανδιναβοί αρέσκονται στο να επιλέγουν ένα χρώμα (κύριο, δευτερεύον ή μοιρασμένο όπως στην φωτογραφία) και να «χτίζουν».
Έτσι επιλέγοντας το γαλαζοπράσινο  ως εκφραστή της παλέτας μετά το λευκό, το υπνοδωμάτιο διακοσμήθηκε με πολλές διαφορετικές αποχρώσεις του. Έτσι έχεις ποικιλία, που όμως είναι εγγυημένο ότι θα ταιριάξει!
Πηγη

Εκλογές ΕΔΙΕ - Υποψηφιοι για την Ελεγκτική Επιτροπη 2024-2026

  ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ  ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΓΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΕ ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ ΚΑΡΑΝΙΚΑ ΤΟΥΛΙΝΑ ΛΑΡΙΣΑ Facebook προφιλ https://www.facebook.com/toulinakaranika...